อยู่คนเดียวกำลังสบายไม่ต้องสนใจใคร
ทุกๆ อย่าง ไม่ต้องสนใจใคร
จะอยู่คนเดียวเมื่อไม่มีเธอ
ไม่ต้องค่อยพบเจอให้รำคาญ
จะต้องไปแคร์ทำไมคนที่ทำร้ายกัน
แค่เธอมาทิ้งไป ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
อยู่คนเดียวกำลังสบาย เมื่อโลกทั้งใบมีแต่ฉัน
ไม่ต้องสนใจ
ใครจะรู้เรื่องราวมากมายในจิตใจฉัน
จากวันนั้นที่เธอต้องทำให้ต้องเสียใจ
ในวันนี้ฉันยังเจ็บเก็บความช้ำ
เหมือนดังฝันไม่เคยจะหายไป
ความจริงก็คือความเหงาช่างโหดร้าย
ที่ฉันไม่เคยบอก ให้ใครเข้าใจหรอก
ความจริงก็คือว่าความรักช่างอ่อนไหว
ที่ฉันไม่เคยลืม ว่ายังมีเธอ
บอกกับใครต่อใครว่าไม่เป็นไร
ไม่มีอะไร จะผ่านพ้นไป
แต่ว่าทั้งหัวใจ ฉันรอเธออยู่คนเดียว
อยู่คนเดียวกำลังสบายไม่ต้องสนใจใคร
ทุกๆ อย่าง ไม่ต้องสนใจใคร
จะมีชีวิตคนธรรมดา ไม่ต้องเสียน้ำตาให้เธออีก
ความเจ็บที่มีในใจต้องหายสักวัน
เมื่อเธอตัดสินใจไม่อยากจะรักกัน
อยู่คนเดียวกำลังสบาย เมื่อโลกทั้งใบมีแต่ฉัน
ไม่ต้องสนใจ
ใครจะรู้เรื่องราวมากมายในจิตใจฉัน
จากวันนั้นที่เธอต้องทำให้ต้องเสียใจ
ในวันนี้ฉันยังเจ็บเก็บความช้ำ
เหมือนดังฝันไม่เคยจะหายไป
ความจริงก็คือความเหงาช่างโหดร้าย
ที่ฉันไม่เคยบอก ให้ใครเข้าใจหรอก
ความจริงก็คือว่าความรักช่างอ่อนไหว
ที่ฉันไม่เคยลืม ว่ายังมีเธอ
บอกกับใครต่อใครว่าไม่เป็นไร
ไม่มีอะไร จะผ่านพ้นไป
แต่ว่าทั้งหัวใจ ฉันรอเธออยู่คนเดียว
แต่ทำไมทำไมต้องจำ
พยายามจะหยุดยั้งอยากจะลืมความผิดหวัง ที่มีให้หมดไป
ทำไมทำไมความรักที่เธอนั้นลืม
หมดเวลาเธอกับฉัน ไม่มีทางที่จะรักให้เธอไม่เปลี่ยนใจ
อะไรอะไรที่ย้อนเข้ามาทุกช่วงเวลา
เมื่อเราสองคนไม่คืนกลับ และฉันจะอดทนไว้
วันที่ฉันมีเธอไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไหร่ต่อจากนี้
ความจริงก็คือความเหงาช่างโหดร้าย
ที่ฉันไม่เคยบอก ให้ใครเข้าใจหรอก
ความจริงก็คือว่าความรักช่างอ่อนไหว
ที่ฉันไม่เคยลืม ว่ายังมีเธอ
บอกกับใครต่อใครว่าไม่เป็นไร
ไม่มีอะไร จะผ่านพ้นไป
แต่ว่าทั้งหัวใจ ฉันรอเธออยู่คนเดียว